Luuk - vriend en vrijwilliger

Vrijwilligers van museum Romagne 14-18 deel 03

Vrijwel geen enkele zichzelf respecterende organisatie kan zonder vrijwilligers. Dat geldt ook voor Museum Romagne 14-18 van Jean-Paul de Vries. De hoogste tijd om kennis te maken met een aantal van deze onmisbare krachten. We stellen u voor aan Luuk Philipsen uit Beek en Donk.

door Rob Leenheer

Al 40 jaar betrokken bij de 1e wereldoorlog

Luuk Philipsen is 48 jaar en vanaf zijn 8e jaar al intensief betrokken bij de geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog. Ruim 40 jaar bezoekt hij de voormalige slagvelden en zoekt hij naar bijzondere plaatsen, verhalen en gebeurtenissen. Naast zijn werk als klachtenonderzoeker bij Philips Healthcare speelt de Eerste Wereldoorlog een belangrijke rol in zijn leven. Met name het gebied van de Argonnee en Romagne.
Sinds enkele jaren woont Luuk ook part-time in Romagne, op 30 meter afstand van het museum. De stap naar vrijwilligerswerk voor het museum valt hierdoor eenvoudig te verklaren. U ziet hoever een belangstelling kan gaan.

Luuk Philipsen op vertrouwd terrein

Opvoeding met WO1

Eigenlijk is de WO1 geschiedenis Luuk met de paplepel ingegoten. Zijn vader en moeder waren - en zijn nog steeds- meer dan geïnteresseerd in de geschiedenis van de Grote Oorlog. Toen Luuk 8 jaar oud was ging hij met zijn ouders kamperen in Noord-Frankrijk. Daar bezochten zij de forten, monumenten en andere bijzondere plaatsen van de voormalig slagvelden. Luuk ging daar al snel zijn eigen gang en “verraste” zijn ouders zo met zijn eerste vondsten waaronder een stuk prikkeldraad en een bot afkomstig van een mens. Indringender dan toen kan bijna niet.

Familie Philipsen.. Toen het allemaal voor Luuk begon

Heel veel informatie

“Wij zijn destijds naar alle belangrijke plekken in en rond Verdun geweest”, vertelt de zeer spraakzame Luuk. Als iemand in staat is om 5 kwartier in een uur te vertellen over de geschiedenis van de WO1 dan is Luuk dat wel.
Met behulp van de voor veel lezers natuurlijk bekende reisgids Velden van weleer van Chrisje en Kees Brandts gingen Luuk en zijn ouders jaarlijks op pad. Ook de documentaire van wijlen Bram Vermeulen (1000 bommen en granaten) uit 1990 maakte veel indruk op Luuk en inspireerde hem om op zoek te gaan naar de sporen van een onwerkelijke oorlog én naar de bijzondere en spirituele verhalen erachter. Luuk bekeek met meer dan gewone belangstelling de foto’s van zijn vader’s boek Sporen van een slag, een pelgrimage naar Verdun 1916 van H. Jonker uit 1981. Vanaf dat moment was hij verkocht.

Onweerstaanbare aantrekkingskracht

De soms naargeestige omgeving van de slagvelden hebben voor velen vaak een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Luuk vertelt over bijzondere plaatsen waaraan hij bijzondere indrukken overhield. Bijvoorbeeld de locatie Le Mort Homme, het centrum van een hevig slagveld waar iedere m2 bloed heeft gevloeid. “Het blijven vreemde, niet uit te leggen indrukken”.

Le Mort Homme monument met de beroemde leuze Ils n’ont pas passé

Duitse soldatencatechismus uit de privé collectie van Luuk

Naast de slagvelden in Noord-Frankrijk heeft Luuk, in een gezelschap van Australiërs, ook de voormalige slagvelden in Gallipoli bezocht. Daar werd o.a. Anzac Day herdacht. “Ik vind het mooi en respectvol om te zien hoezeer die oorlog na 100 jaar nog zo intens bij nabestaanden leeft”, zegt Luuk.

Verzameling en gidsen

Op die manier begon hij ook met verzamelen. Het zal voor velen bekend klinken; de verzameling begint bij een hoekje van een plank van de kast, wordt uitgebreid naar 2 planken, een kast en later meerdere kasten en een kamertje worden kamers. De WO1-collectie van Luuk bevat onder andere 382 boeken en ruim 600 documentaires (gekocht en opgenomen van TV), series en speelfilms.

Een gedeelte van de privé collectie van Luuk

Als logie uitvalsbasis waren Luuk en zijn ouders altijd te vinden bij La Gabrielle, een kilometer buiten Romagne. Tot voor enkele jaren geleden organiseerde men daar in het najaar een WO1 weekend voor specifiek geinteresseerden. Luuk had inmiddels zoveel kennis en ervaring van de geschiedenis en het gebied opgedaan dat hij in deze weekenden optrad als reisgids.

Luuk leidt bezoekers rond in Museum Romagne 14-18

Sinds 2007 is Luuk als vrijwilliger verbonden aan het museum van Jean-Paul. Door het vrijwilligerswerk in het museum van Jean-Paul heb ik veel geleerd aldus Luuk. Ik heb als vrijwilliger ruime ervaring opgedaan tijdens de wandelingen, spreek de bezoekers van het museum inmiddels makkelijk aan, geef rondleidingen door het museum zelf en ben betrokken bij het inrichten van de steeds weer vernieuwende tentoonstellingen. Ook het determineren van specifieke en/of zeldzame militaria gaat mij steeds beter af, maar er zijn ook nog veel dingen die ik niet weet, aldus een enthousiaste Luuk.

Wonen in Romagne

Sinds 2016 woont Luuk parttime in Romagne. In het kleine dorp kocht hij een huis van Nederlanders. Hierdoor probeert Luuk maandelijks een lang weekend naar Romagne te gaan en combineert deze weekenden met vrijwilligerswerkzaamheden in het museum. Ook zijn ouders, inmiddels op leeftijd, komen nog graag naar Romagne en het museum van Jean-Paul. Hun logeeradres is dan als vanzelfsprekend geregeld.

Last Post Luuk kondigt het einde aan van alweer een onvergetelijk samenzijn in Romangne