Emiel-vriend en vrijwilliger

Vrijwilligers van museum Romagne 14-18 deel 01

Door Rob Leenheer

Vrijwel geen enkele zichzelf respecterende organisatie kan zonder vrijwilligers. Dat geldt ook voor Museum Romagne 14-18 van Jean-Paul de Vries. De hoogste tijd om kennis te maken met een aantal van deze onmisbare krachten. We stellen u voor aan Emiel van den Bor uit Ermelo.

Emiel, 30 jaar en zijn hele leven woonachtig in Ermelo, is al sinds zijn 13e jaar geïnteresseerd in de Eerste Wereldoorlog. Het begon allemaal in 2003 toen hij met zijn ouders op vakantie ging naar Noord-Frankrijk en daar de forten rond Verdun bezocht. Op de camping bij Verdun tipte men Emiel en zijn vader en moeder om eens naar Romagne–sous-Montfoucon te gaan waar een Nederlander recent een museum had geopend met voornamelijk grondvondsten; Jean-Paul de Vries dus.

Bij het bezoek dat volgde kocht Emiel een oude Duitse helm en was toen eigenlijk al verkocht. Verkocht aan het museum, de geschiedenis van de oorlog in die directe omgeving en de fascinatie van grondvondsten. Een tweede bezoek kon natuurlijk niet lang uitblijven. In 2005 mocht Emiel van zijn ouders de vakantiebestemming van dat jaar aangeven. Het werd Romagne en het museum dus.

Vrijwilligerswerk

Jean-Paul herkende Emiel bij zijn tweede museumbezoek en had al snel in de gaten dat hij serieus belangstelling had en goed zijn handen kon gebruiken. Met zijn ruime ervaring als scout kon Emiel al snel uit de voeten in de omgeving van Romagne en het Argonne bos. Samen maakten zij zo een aantal wandelingen om grondvondsten te doen. Allerhande klusjes in en rond het museum waren aan Emiel meer dan goed besteed.

Een vriendschap in beeld. Vanaf het eerste bezoek tot onmisbare vriend achter de schermen

Vanaf 2006 is Emiel vrijwilliger en gaat hij 3 tot 4x per jaar naar Romagne om te helpen. In de eerste periode verzorgde Emiel ook rondleidingen door het museum (hij had goed naar de verhalen van Jean-Paul geluisterd) maar de laatste jaren is hij vooral actief op de achtergrond. Emiel beschrijft zich in alle bescheidenheid als een gezelligheidsdier en een manusje van alles. In en rond het museum is altijd van alles te doen, je hoeft je nooit te vervelen én Jean-Paul kan natuurlijk altijd hulp gebruiken.

Never a dull moment in Romagne. Emiel en Jean-Paul gaan erop uit op een vrije dag

Bijvoorbeeld in de catering van het museum - Emiel heeft zeven jaar werkervaring bij de Hema in Ermelo- het onderhoud, het aanpassen en vernieuwen van de collectie etc. Om ‘zijn hoofd leeg te maken en rust te vinden’ rijdt Emiel met plezier de ruim 5 uur naar Romagne. Inmiddels is hij niet alleen een trouwe vrijwilliger maar ook een goede vriend van Jean-Paul geworden. Het feit dat zij beiden in dezelfde periode hun vader moesten verliezen heeft voor een speciale en stevige band tussen hen gezorgd.

Samen met Vincent , de zoon van Jean-Paul

Naast zijn vrijwilligerswerk gaat Emiel graag op stap naar liefst Franse rommelmarkten en in Nederland naar kringloopwinkels. Altijd op zoek naar onverwachte WO1 materialen en objecten maar ook naar opgezette dieren. Met de in- en verkoop van opgezette dieren verdient hij zo een extra centje bij.

Gedeelte van de smaakvolle collectie van Emiel thuis in Ermelo

Tentoonstelling Doorn.

Emiel heeft in 2019, samen met een andere vrijwilliger Anne van Kalmthout, grotendeels de tentoonstelling ‘Glans en roest’ in het museum Doorn ingericht. Uiteraard in samenspraak met Jean-Paul en de conservator van het museum zelf. Voor Emiel was dit een van de hoogtepunten in zijn vrijwilligerswerk. ‘ik vond het geweldig om zoveel vertrouwen te krijgen’, aldus Emiel.

Emiel kijkt er weer naar uit om, zodra de omstandigheden het weer toelaten, naar Romagne te gaan, in het museum de objecten weer te bekijken en de bijzondere sfeer van het museum op te doen. “je kunt alle objecten aanraken en zo de geschiedenis voelen, ruiken en beleven” aldus Emiel. Geen pracht en praal, geen opgepoetste objecten maar de ruwe werkelijkheid van de oorlogsgeschiedenis.

Emiel bij een van de vitrines van de expositie Glans en Roest in Doorn waarvoor hij als mede-samensteller optrad.

Geen verzamelaar

Emiel is geen grote of fanatieke verzamelaar van WO1 objecten meer (een groot deel heeft hij inmiddels weer van de hand gedaan) maar hij houdt zijn ogen wel open voor bijzondere objecten en heeft zijn woning in Ermelo ingericht met een aantal bijzonderheden. De binnenkant van de toiletdeur is niet alledaags, alsmede het keukenkastje boven het aanrecht waar je keukenmaterialen verwacht en geen WO1 objecten………Kijk maar naar bijgaande foto’s.

Emiel. Een onmisbare en sympathieke kracht achter de schermen van Museum Romagne 14-18.

Deur van het toilet.

Emiel op het terrein dat hem het dierbaarst is: Romagne en omgeving