Cher Ami. Redder van The Lost Battalion

door Rene Brouwer

Cher Ami (Frans voor “Beste Vriend” ) was een mannelijke postduif die was geschonken door de duivenmelkers van Groot-Brittannië voor gebruik door het US Army Signal Corps in Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog. De duif ontving het Croix de Guerre met palm voor het afleveren van 12 belangrijke berichten in de regio Verdun.

Op 3 oktober 1918 verrichte hij zijn laatste heldendaad in het Maas-Argonne offensief. Majoor Charles White Whittlesey van de Amerikaanse 77e divisie was samen met ongeveer 550 man ingesloten in een vallei in het Argonne bos. Omringd door duizenden Duitse troepen had dit "verloren bataljon" geen voedsel, water en medische voorraden meer, en tot overmaat van ramp werd het ook nog eens bestookt door eigen vuur.

Nadat twee postduiven door de Duitsers waren doodgeschoten, was Cher Ami de laatste kans om een bericht over te brengen. Cher Ami werd eveneens aangeschoten door de Duitsers maar wist toch de eigen linies te bereiken, waardoor 194 overlevenden konden worden gered.

Cher Ami was toen aan één oog blind, door de borst geschoten en één poot moest worden geamputeerd. De duif is uiteindelijk in 1919 aan zijn verwondingen overleden.

Het Signal Corps schonk de dode duif aan het Smithsonian Museum of American History. Cher Ami werd opgezet en opgenomen in de collectie van het beroemde museum.